Opnemen en afspelen. Een geluidskaart bestaat uit een DSP (Digital Signal Processor), dit is het rekencentrum, een DAC (digital-to-analog converter), een ADC (een analog-to-digital converter), en ROM, bedoelt om samples van muziekinstrumenten op te slaan. Nieuwe kaarten worden in een PCI gleuf gestoken, oudere kaarten ondersteunen enkel ISA. Soms staan ze rechtstreeks op het moederbord, zo is er meer plaats voor andere kaarten. Het aantal aansluitingen hangt af van de fabrikant: 1) de line-in, om een extern apparaat aan te sluiten (DAT, MD,…), 2) 2 line-outs, voor de voorste en de achterste speakers, 3) een microfoon-input, en 4) een S/PDIF-connector (Sony/Philips Digital Interface), dat dient om geluid in digitale vorm van 1 apparaat naar een ander over te zetten, 5) een MIDI/Joystick-connector, dit is een 15-pinnige poort, dat dient om een extern muziek instrument of een joystick aan te sluiten. Midi staat voor Musical Instrument Digital Interface, 6) een interne TAD (Telephone Answering Device) connector, die is verbonden met de modem en dient om voice mail af te spelen, en 7) een analoge en digitale CD-audio ingang, die dient om analoog geluid van een muziek CD af te spelen (De digitale versie is de S/PDIF-connector, deze wordt gebruikt wanneer er een S/PDIF-output aanwezig is op de CD-ROM speler of DVD-speler).

Geluid wordt omgezet door de ADC (naar digitaal), wordt doorgestuurd naar de DSP, waar het gecomprimeerd wordt, dat wordt doorgestuurd naar de processor, die zend de info door naar de harde schijf, waar het opgeslagen wordt als WAVE bestand, als je het aanklikt, wordt de informatie teruggestuurd naar de processor, dan naar de DSP, waar het gedecomprimeert wordt, dan naar de DAC, waar het omgezet wordt in een analoog signaal, en uiteindelijk terug naar de speakers, of hoofdtelefoon.