Een samenloop van strafrechtelijke en civielrechtelijke aansprakelijkheid komt voor wanneer de strafrechtelijke en civielrechtelijke bepalingen eenzelfde foutbegrip hanteren170. Dit heeft zo z'n gevolgen:

• de vaststelling van een strafrechtelijke fout heeft gezag van gewijsde tov. de civielrechtelijke schuldvraag
• de civielrechtelijke vordering die haar oorsprong vindt in een strafrechtelijk delict mag voor dezelfdestrafrechter worden vervolgd
• 
  de strafrechtelijke en civielrechtelijke vorderingen verjaren gelijktijdig en onder dezelfde
  voorwaarden172

Het voordeel van deze Frans-Belgische aanpak ("de uniciteit van de fout") is dat je als burgerlijke partij niet zelf voor bewijzen moet zorgen — daar zorgt het parket immers voor1.

Nadeel is daarentegen dat het foutbegrip in het strafrecht en burgerlijk recht anders wordt geïnterpreteerd waardoor de strafrechter met een dilemma zit174. In het strafrecht kijkt men voor de beoordeling van de fout immers in concreto naar de hele persoon175; in het burgerlijk recht geldt het criterium van de bonus pater familias, die voor een kleine fout al verantwoordelijk is.