• Duits theaterauteur, regisseur en dichter
• Werk domineert moderne Duitse theater
• Misschien wel meest invloedrijke theatermaker na WO II

Werk en leven

• 1^e werken = voorbeelden van expressionistisch nihilisme
• ‘baal’ (1919)
• ‘trommeln in der Nacht’ (1922)
• ‘Im Dickicht der Städte’ (1923)
• Naam meteen bekend, want premières veel ophef
• Met antimilitaristische ‘Mann ist Mann’ en bewerking van Marlowes ‘Edward II’ basis voor anti-illusionistisch theater (parabels eerder dan strakke verhaallijn domineren structuur) à basis van zijn episch theater
• Verhuist van München naar Berlijn, samenwerking met Reinhardt en Piscator
• 1928: 1^e grote publieksucces met bewerking Gays ‘the beggar’s opera’
• ‘die dreigroschenoper’ = wereldsucces op muziek van Weill
• Haalt musici uit orkestbak, op toneel
• Becommentarieert handelingen met tussenteksten
• Scheidt de gesproken tekst van de liedjes
• Toeschouwers kunnen zich zo op geen enkele manier identificeren met personages
• Gebruikt voor 1st techniek van vervreemding (= basis anti-Aristotelisch theater)
• 1948: samenvatting van ideeën over kunst en theater in ‘Kleines Organon für das Theater’
• Theater moet naast politieke functie ook dienen als vermaak (unterhaltung)
• Theater zoekt net als alle kunst, naar bevrijding via behagen toeschouwers (Corneille/diderot ‘le plaisir’)
• Titel essay: verwijzing naar Aristoteles, noemde logica ‘organon’ (werktuig)
• Werktuig om te komen tot wetenschappelijk inzicht
• 1933: ontvlucht Duitsland; gaat naar Denemarken, Zweden en Finland en schrijft daar meesterwerken
• ‘Leben des Galilei’ (1938)
• ‘Mutter Courage und ihre Kinder’ (1939)
• ‘Der gute Mensch von Sezuan’ (1940)
• ‘Herr Puntila und sein Knecht Matti’ (1940)
• ‘Der aufhaltsame Aufstieg des Arturo Ui’ (1941)
• 1941: via Sovjet-Unie naar VS, werk in Hollywood
• 1945: ‘Der kaukasische Kreidekreis’ (misschien wel beste werk)